Fantastik

Fantastik. Mały sklep. Naprawdę nieduży, nierzucający się w oczy. Nie wiem nawet do końca jak to się stało, że postanowiliśmy tam wejść. Tak, czy inaczej, nikt się nie zawiódł. Tuż po wejściu w oczy rzucały się cuda w rodzaju masek zawodników Lucha Libre, przeróżne niepotrzebne przedmioty z popularnym w Meksyku motywem tańczących szkieletów. Chińskie plakaty propagandowe, tuż obok Sowieckich. Mao, czerwone książeczki, kobiety walczące, pracujące. Oho. Później już tylko lepiej; Meksykańskie komiksy, mające spełniać zapewne rolę kieszonkowego porno, tuż obok matka boska, jako wdzięczny motyw na gadżety w stylu pudełka zapałek, portfele, okładki bloków rysunkowych, ołówki, długopisy, bransoletki. Wszędobylski Mao. Japońskie znaki „zakaz palenia”, czy „zakaz parkowania rowerów”. Słodycze, stylizowane na sowieckie (przynajmniej mam nadzieję, że stylizowane, jeśli rzeczywiście pamiętają Stalina, mogły być już raczej nie do końca jadalne.). Zdaje się, że w pewnym momencie mignęły nawet polskie kolorowe koguciki. (Znowu można było poczuć się mieszkańcem tego kraju, w którym niedźwiedzie chodzą po ulicach. Na wydechu; Moskwa, Warszawa, Kijów, według niektórych Kazachstan.) . Europejska Egzotyka; gadżety z matką boską, które można znaleźć na każdym targu z dewocjonaliami przy cmentarzach w święto zmarłych (mimo, że nie tak spektakularne jak przywieszka na przednią szybę samochodu, czy portmonetki), tuż obok różańców z różowymi koralikami (choć z drugiej strony, w religijnym zakręceniu Polska podobno nie wygrywa), zaś zeszyty w każdym sklepie papierniczym. sowieckie plakaty propagandowe, po które należy się zgłaszać do antykwariatów na Krakowskim Przedmieściu. W tym miejscu dominował stylizowany kult śmierci, religii, pornografii i chyba przede wszystkim socjalizmu, środkowo, czy też wschodnioeuropejskiego i spoza granic Europy. Każdy znajdzie coś, co wbije go w ziemię. Mydło, powidło, cuda.

Fantastik
Joaquim Costa 62
http://www.fantastik.es/latienda.html